Pronombres demostrativos: - PowerPoint PPT Presentation

1 / 24
About This Presentation
Title:

Pronombres demostrativos:

Description:

Pronombres demostrativos: Los pronombres son palabras que sustituyen al nombre. En lat n, al igual que en castellano, algunos pronombres, como los demostrativos ... – PowerPoint PPT presentation

Number of Views:889
Avg rating:3.0/5.0
Slides: 25
Provided by: todolatin
Category:

less

Transcript and Presenter's Notes

Title: Pronombres demostrativos:


1
Pronombres demostrativos
  • Los pronombres son palabras que sustituyen al
    nombre.
  • En latín, al igual que en castellano, algunos
    pronombres, como los demostrativos, pueden
    también realizar la función de adjetivos cuando
    aparecen en las oraciones acompañando a los
    sustantivos en lugar de sustituirlos.
  • La diferencia sólo se puede notar en el masculino
    y femenino de los pronombres castellanos que son
    los que llevan una tilde para diferenciarse de
    los adjetivos demostrativos que no llevan tilde.

2
Dependiendo de la mayor o menor cercanía del
hablante con respecto a la persona o cosa a la
que se refiere, podemos distinguir en las lenguas
como el latín y español tres pronombres
personales hic, haec, hoc éste, ésta, esto i
ste, ista, istud, ése, ésa, eso ille, illa, illu
d aquél, aquélla, aquello

MASCULINO MASCULINO FEMENINO FEMENINO NEUTRO NEUTRO
SINGULAR PLURAL SINGULAR PLURAL SINGULAR PLURAL
Nominativo HIC HI HAEC HAE HOC HAEC
Vocativo HIC HI HAEC HAE HOC HAEC
Acusativo HUNC HOS HANC HAS HOC HAEC
Genitivo HUIUS HORUM HUIUS HARUM HUIUS HORUM
Dativo HUIC HIS HUIC HIS HUIC HIS
Ablativo HOC HIS HAC HIS HOC HIS
3

MASCULINO MASCULINO FEMENINO FEMENINO NEUTRO NEUTRO
SINGULAR PLURAL SINGULAR PLURAL SINGULAR PLURAL
Nominativo ISTE ISTI ISTA ISTAE ISTUD ISTA
Vocativo ISTE ISTI ISTA ISTAE ISTUD ISTA
Acusativo ISTUM ISTOS ISTAM ISTAS ISTUD ISTA
Genitivo ISTIUS ISTORUM ISTIUS ISTARUM ISTIUS ISTORUM
Dativo ISTI ISTIS ISTI ISTIS ISTI ISTIS
Ablativo ISTO ISTIS ISTA ISTIS ISTO ISTIS
4

MASCULINO MASCULINO FEMENINO FEMENINO NEUTRO NEUTRO
SINGULAR PLURAL SINGULAR PLURAL SINGULAR PLURAL
Nominativo ILLE ILLI ILLA ILLAE ILLUD ILLA
Vocativo ILLE ILLI ILLA ILLAE ILLUD ILLA
Acusativo ILLUM ILLOS ILLAM ILLAS ILLUD ILLA
Genitivo ILLIUS ILLORUM ILLIUS ILLARUM ILLIUS ILLORUM
Dativo ILLI ILLIS ILLI ILLIS ILLI ILLIS
Ablativo ILLO ILLIS ILLA ILLIS ILLO ILLIS
5
PRONOMBRES ANAFÓRICOSSon aquéllos que
hacen referencia a una persona o cosa mencionada
anteriormente.En latín existen tres pronombres
anafóricos que, como la mayoría de los
pronombres, carecen de vocativo.
  • Is, ea, id
  • Idem, eadem, idem
  • Ipse, ipsa, ipsum

6
DECLINACIÓN DEL PRONOMBRE IS, EA, ID
SINGULAR SINGULAR SINGULAR PLURAL PLURAL PLURAL
MASCULINO FEMENINO NEUTRO MASCULINO FEMENINO NEUTRO
NOMINATIVO IS EA ID I, II, EI EAE EA
ACUSATIVO EUM EAM ID EOS EAS EA
GENITIVO EIUS EIUS EIUS EORUM EARUM EORUM
DATIVO EI EI EI IS, IIS, EIS IS, IIS, EIS IS, IIS, EIS
ABLATIVO EO EA EO IS, IIS, EIS IS, IIS, EIS IS, IIS, EIS
7
VALORES DE IS, EA, ID
  • Se puede traducir como pronombre-adjetivo
    demostrativo, refiriéndose a personas o cosas ya
    nombradas. Ej. Caesar id factum
    cognoscebat. César
    conocía este hecho
  • Se puede traducir como pronombre personal de 3ª
    persona singular o plural en función de
    complemento, aparece frecuentemente en
    acusativo. Ej. Romani duo consules adversus
    eum miserunt. Los romanos
    enviaron dos consules contra él.
  • Se puede emplear el genitivo singular o plural de
    is ea id como pronombre posesivo cuando el
    poseedor de 3ª persona no es el sujeto de la
    oración, pero cuando el poseedor en 3ª persona es
    el sujeto se utiliza suus, sua, suum. Ej.
    Magistro discipulos suos docet et vitia eorum
    monet. El maestro enseña a sus
    discípulos y corrige sus errores.
  • (El que tiene alumnos es el profesor que es el
    sujeto por eso se utiliza suos, en cambio los
    errores son de los alumnos que constituyen el CD
    no el sujeto por eso usamos eorum)
  • Se puede emplear también como anafórico o
    correlativo del pronombre relativo.
  • El pronombre no tiene que coincidir en caso con
    el relativo pero suele hacerlo y entonces puede
    omitirse el pronombre. La traducción del
    pronombre en este caso sería aquél, aquélla,
    aquello, el que, la que, lo que.

8
DECLINACIÓN DEL PRONOMBRE IDENTIFICATIVO IDEM
EADEM IDEM (el mismo, la misma, lo mismo)
SINGULAR SINGULAR SINGULAR PLURAL PLURAL PLURAL
MASCULINO FEMENINO NEUTRO MASCULINO FEMENINO NEUTRO
NOMINATIVO Idem Eadem Idem Idem, IIdem EIdem Eaedem Eadem
ACUSATIVO Eundem Eandem Idem Eosdem Easdem Eadem
GENITIVO Eiusdem Eiusdem Eiusdem Eorumdem Earumdem Eorumdem
DATIVO Eidem Eidem Eidem Isdem, IIddem, Eisdem Isdem, IIddem, Eisdem Isdem, IIddem, Eisdem
ABLATIVO Eodem Eadem Eodem Isdem, IIddem, Eisdem Isdem, IIddem, Eisdem Isdem, IIddem, Eisdem
9
DECLINACIÓN DEL PRONOMBRE ENFÁTICO IPSE IPSA
IPSUM (ÉL MISMO, ELLA MISMA, EN PERSONA) QUE SE
PUEDE UTILIZAR CON TODAS LAS PERSONAS
GRAMATICALES.
SINGULAR SINGULAR SINGULAR PLURAL PLURAL PLURAL
MASCULINO FEMENINO NEUTRO MASCULINO FEMENINO NEUTRO
NOMINATIVO Ipse Ipsa Ipsum Ipsi Ipsae Ipsa
ACUSATIVO Ipsum Ipsam Ipsum Ipsos Ipsas Ipsa
GENITIVO Ipsius Ipsius Ipsius Ipsorum Ipsarum Ipsorum
DATIVO Ipsi Ipsi Ipsi Ipsis Ipsis Ipsis
ABLATIVO Ipso Ipsa Ipso Ipsis Ipsis Ipsis
10
DECLINACIÓN DEL PRONOMBRE RELATIVO
SINGULAR SINGULAR SINGULAR PLURAL PLURAL PLURAL
Masculino Femenino Neutro Masculino Femenino Neutro
Nominativo QUI QUAE QUOD QUI QUAE QUAE
Acusativo QUEM QUAM QUOD QUOS QUAS QUAE
Genitivo CUIUS CUIUS CUIUS QUORUM QUARUM QUORUM
Dativo CUI CUI CUI QUIBUS QUIBUS QUIBUS
Ablativo QUO QUA QUO QUIBUS QUIBUS QUIBUS
11
LAS ORACIONES DE RELATIVO
  • El pronombre relativo introduce oraciones
    subordinadas completivas.
  • Estas oraciones están siempre relacionadas con
    una palabra de la oración principal que recibe el
    nombre de antecedente.
  • El pronombre relativo tiene que coincidir
    obligatoriamente con su antecedente en género y
    número pero no tiene que ir en el mismo caso.

12
  • Cuando el pronombre relativo realiza, dentro de
    su oración, la misma función que su antecedente
    en la principal ambos coinciden en caso.
  • Ej. Puella quae hic est mea soror est
  • La traducción de esta frase sería
  • La niña que está aquí es mi hermana.
  • En esta oración el sustantivo niña es el
    sujeto principal y el relativo es el sujeto de la
    oración subordinada, por eso en latín antecedente
    y relativo coinciden, al hacer el análisis
    morfológico, en
  • género (femenino), número (singular) y caso
    (nominativo).

13
  • Cuando el pronombre relativo realiza, dentro de
    su oración, una función distinta a la de su
    antecedente en la principal no coinciden en caso.
  • Ej. Puella quam vides mea soror est
  • La traducción de esta frase sería
  • La niña que ves es mi hermana.
  • En esta oración el sustantivo niña es el
    sujeto principal y el relativo es el CD de la
    oración subordinada, por eso en latín antecedente
    y relativo no coinciden en caso.
  • La niña se analiza como nominativo, mientras
    que quam se analiza morfológicamente como
    acusativo.
  • El sujeto de la oración de relativo que
    concuerda con el verbo vides (presente
    indicativo activo, 2ª singular) es TÚ, en esta
    oración es un sujeto omitido.

14
Los pronombres numerales se dividen en
  • Numerales cardinales
  • Numerales ordinales
  • Numerales distributivos
  • Numerales multiplicativos

15
  • Los cardinales sirven para expresar cantidades.
    Responden a la pregunta cuántos? Sólo son
    declinables los tres primeros, las centenas y los
    millares.
  • Los ordinales expresan orden. Responden a la
    pregunta en qué orden? Se declinan como los
    adjetivos de primera clase tipo bonus, -a, -um.
  • Los distributivos se utilizan para hacer
    distribuciones de personas o cosas de 2 en 2...
  • Los multiplicativos indican las veces que se
    repite la misma cantidad.

16
Declinación de los cardinales
  • Los numerales cardinales son en su mayoría
    indeclinables.
  • Las excepciones las constituyen
  • - las 3 primeras unidades.
  • - las centenas que se declinan como el plural
    de los adjetivos de primera clase.
  • - milia que es el plural de mille.

17
DECLINACIÓN DE LOS NUMERALES CARDINALES
  • Número 1

SINGULAR SINGULAR SINGULAR SINGULAR
MASCULINO FEMENINO NEUTRO
NOMINATIVO UNUS UNA UNUM
ACUSATIVO UNUM UNAM UNUM
GENITIVO UNIUS UNIUS UNIUS
DATIVO UNI UNI UNI
ABLATIVO UNO UNA UNO
18
  • NÚMERO 2 NÚMERO 3

PLURAL PLURAL PLURAL PLURAL PLURAL
M F N M-F N
NOM. DUO DUAE DUO TRES TRIA
AC. DUOS DUAS DUO TRES TRIA
GEN. DUORUM DUARUM DUORUM TRIUM TRIUM
DAT. DUOBUS DUABUS DUOBUS TRIBUS TRIBUS
ABL. DUOBUS DUABUS DUOBUS TRIBUS TRIBUS
19
Declinación de MILIA
  • NOMINATIVO Milia
  • ACUSATIVO Milia
  • GENITIVO Milium
  • DATIVO Milibus
  • ABLATIVO Milibus
  • El singular mille funciona como un adjetivo
    indeclinable.
  • Ej. Mille homines mil hombres
  • El plural milia funciona como un sustantivo que
    siempre lleva un complemento en genitivo.
  • Ej. Duo milia hominum 2 millares de hombres
    2000 hombres

20
Los cardinales del 1 al 20
  • Unus, -a, um undecim
  • Duo, duae, duo duodecim
  • Tres, tria tredecim
  • Quattuor quattuordecim
  • Quinque quindecim
  • Sex sedecim
  • Septem septemdecim
  • Octo duodeviginti
  • Novem undeviginti
  • Decem viginti

21
Decenas, centenas y millares
  • Viginti centum mille
  • Triginta ducenti, ae, a duo milia
  • Quadraginta trecenti, ae, a tres milia
  • Quinquaginta quadrigenti quattuor milia
  • Sexaginta quingenti quinque milia
  • Septuaginta sescenti sex milia
  • Octoginta septingenti septem milia
  • Nonaginta octingenti octo milia
  • nongenti novem milia
  • decem milia
  • centum milia

22
Formación de los cardinales
  • A partir de la segunda decena, los números,
    excepto los dos últimos, se forman de dos
    maneras
  • Por yuxtaposición poniendo antes la decena.
  • Ej. Viginti unus
  • Por adición anteponiendo la unidad y uniéndola a
    la decena mediante la conjunción et.
  • Ej. Unus et viginti.
  • Los dos últimos números de cada decena (18, 19,
    28) se forman mediante sustracción con la ayuda
    de la preposición de
  • 18 duodeviginti, 19 undeviginti, 28
    duodetriginta
  • A partir del 100 las cifras se ordenan de mayor
    a menor.
  • Ej. Centum quadraginta tres (143).

23
Los numerales ordinales
  • Primus, a, um Undecimus, a, um tricesimus trec
    entesimus
  • Secundus, a, um Duodecimus, a, um
    quadragesimus quadringentesimus...
  • Tertius, a, um Tertius decimus, tertia decima
    quinquagesimus quingentesimus
  • Quartus, a, um Quartus decimus
    sexagesimus sescentesimus
  • Quintus, a, um Quintus decimus
    septuagesimus septingentesimus
  • Sextus, a, um Sextus decimus octogesimus octing
    entesimus
  • Septimus, a, um Septimus decimus
    nonagesimus nongentesimus
  • Octavus, a, um Duodevicesimus centesimus mille
    simus
  • Nonus, a, um Undevicesimus ducentesimus
  • Decimus, a, um Vicesimus
  • bis millesimus
  • tres millesimus
  • quadramillesimus
  • quinmillesimus
  • sesmillesimus
  • septuamillesimus
  • octomillesimus

24
Los numerales multiplicativos y distributivos
  • Los numerales multiplicativos forman una serie
    incompleta de adjetivos acabados en plex
  • Duplex, triplex, quadruplex, decemplex, centuplex
  • Los distributivos se declinan, sólo en plural,
    como un adjetivo de primera clase
  • Singuli, ae, a (de 1 en 1) undeni triceni cent
    eni
  • Bini, ae, a (de 2 en 2) duodeni quadrageni duc
    eni
  • Terni o trini, ae, a terni deni quinquageni tre
    ceni
  • Quaterni, ae, a quaterni deni sexageni quadring
    eni
  • Quini, ae, a quini deni septuageni quingeni
  • Seni, ae, a seni deni octogeni sesceni
  • Septeni, ae, a septeni deni nonageni septingeni
  • Octoni, ae, a duodeviceni octingeni
  • Noveni, ae, a undeviceni nongeni
  • Deni, ae, a viceni
Write a Comment
User Comments (0)
About PowerShow.com